کربنات سدیم آزمایشگاهی می تواند سرتان پوست را درمان کند

کربنات سدیم آزمایشگاهی، Na2CO3، (همچنین به عنوان سودا شستشو، خاکستر سودا و کریستال های سودا شناخته می شود) یک ترکیب معدنی با فرمول Na2CO3 و هیدرات های مختلف آن است.

همه شکل ها نمک های سفید، بی بو و محلول در آب هستند که محلول های قلیایی متوسطی در آب تولید می کنند. از نظر تاریخی، از خاکستر گیاهانی که در خاک های غنی از سدیم رشد می کردند استخراج می شد.

از آنجا که خاکستر این گیاهان غنی از سدیم به طور قابل توجهی با خاکستر چوب (که زمانی برای تولید پتاس استفاده می شد) متفاوت بود، کربنات سدیم به “خاکستر سودا” معروف شد.

این در مقادیر زیادی از کلرید سدیم و سنگ آهک توسط فرآیند Solvay تولید می شود. کربنات سدیم به صورت سه هیدرات و نمک بی آب به دست می آید:

سدیم کربنات دکاهیدرات (ناترون)، Na2CO3·10H2O، که به راحتی شکوفا می شود و مونوهیدرات را تشکیل می دهد.

هپتا هیدرات کربنات سدیم (به شکل معدنی شناخته نشده)، Na2CO3·7H2O.

کربنات سدیم مونوهیدرات (ترموناتریت)، Na2CO3·H2O. همچنین به عنوان کربنات کریستال شناخته می شود.

کربنات سدیم بی آب (ناتریت)، که به عنوان سودای کلسینه نیز شناخته می شود، از گرم کردن هیدرات ها تشکیل می شود. همچنین هنگامی که هیدروژن کربنات سدیم گرم می شود (کلسینه می شود) تشکیل می شود. در مرحله نهایی فرآیند Solvay.

دکاهیدرات از محلول های آب متبلور در محدوده دمایی -2.1 تا +32.0 درجه سانتی گراد، هپتا هیدرات در محدوده باریک 32.0 تا 35.4 درجه سانتی گراد و بالاتر از این دما مونوهیدرات تشکیل می شود.

در هوای خشک، دکاهیدرات و هپتا هیدرات آب خود را از دست می دهند و مونوهیدرات می دهند. هیدرات های دیگری گزارش شده است، به عنوان مثال. با 2.5 واحد آب در هر واحد کربنات سدیم (“پنتاهمی هیدرات”).