تا سال 2001 اسکیت بورد به قدری محبوبیت پیدا کرده بود که بیشتر آمریکایی های زیر 18 سال اسکیت بورد سوار می شدند (10.6 میلیون) نسبت به بازی بیسبال (8.2 میلیون) بوده است.
اسکیت‌برد و اسکیت پارک ها به روش‌های جدید و متنوعی برای تکمیل درس‌های آکادمیک در مدارس، از جمله برنامه‌های جدید اسکیت‌بردی تربیت بدنی غیرسنتی، مانند Skatepass و Skateistan، برای تشویق جوانان به اسکیت‌برد شروع به مشاهده و استفاده شدند.
همچنین کفش اسکیت roces برای افزایش سلامت بدن از اسکیت‌برد برای شرکت‌کنندگان برای تقویت و تعادل عضلات و استخوان‌ها و همچنین تأثیرات مثبتی که می‌تواند بر جوانان در آموزش احترام متقابل، شبکه‌های اجتماعی، بیان هنری و قدردانی از آنها داشته باشد، شکل گرفت.
در سال 2003 روز Go Skateboarding در جنوب کالیفرنیا توسط انجمن بین المللی شرکت های اسکیت برد (IASC) برای ترویج اسکیت بورد در سراسر جهان تأسیس شد. این جشن هر ساله در 21 ژوئن برگزار می شود “برای تعریف اسکیت بورد به عنوان جشن سرکش و خلاقانه استقلال که همچنان ادامه دارد.
اسکیت‌بازان در سرتاسر جهان بین سال‌های 1999 و 2002 بیش از 60 درصد افزایش یافت از 7.8 میلیون به 12.5 میلیون.
بسیاری از شهرها نیز در این دوره زمانی، به عنوان بخشی از چشم انداز خود برای پارک ها و جوامع محلی برای در دسترس تر کردن زمین های عمومی، به ویژه برای اسکیت بورد و دعوت از اسکیت بردها برای آمدن به خارج از خیابان های شهر و سازماندهی شده، شروع به اجرای برنامه های تفریحی و قوانین کردند.
مناطق فعالیت اسکیت بورد تا سال 2006 بیش از 2400 پارک اسکیت در سرتاسر جهان وجود داشت و طراحی پارک‌های اسکیت خود تغییر کرده بود، زیرا اسکیت بازها به طراحان تبدیل شدند.
بسیاری از مکان‌های جدید برای اسکیت‌برد که به‌طور خاص برای اسکیت‌بازان خیابانی طراحی شده‌اند، مانند Buszy در میلتون کینز، بریتانیا و برنامه Safe Spot Skate Spot، که برای اولین بار توسط اسکیت‌باز حرفه‌ای راب دیردک در بسیاری از شهرها آغاز شد.
امکان ایجاد میدان‌های اسکیت ایمن جایگزین کوچک‌تر را فراهم کرد. با هزینه کمتر ساخته شود. یکی از بزرگترین مکان‌هایی که تا کنون برای اسکیت‌برد در جهان ساخته شده است.
