در قرون وسطی، اجرای مادی تراش سنگ نما ساختمان رومی به اوج جدیدی رسید. در کلیساها اصول ساخت و ساز مدولار، پیش ساخته توسعه یافته، نحوه درک نقشه ها توسط سنگ تراش ها، هوشمندی ارائه آنها، در میان کارگران قرون وسطی نشان می دهد که “دانش هندسه توصیفی، نفوذهای مسطح که در زمان خود در میان بهترین دستگاه ها به سختی پیدا می کنیم.»
سازندگان دوره گوتیک به انتخاب سنگ هایی که استفاده می کنند توجه دقیقی دارند. ما از مشکلات حمل و نقل که باید در هنگام به دست آوردن برخی از سنگ هایی که کیفیت آنها مختص یک شی خاص بود، قابل توجه بوده باشد، دوری نمی کنیم.
به عنوان مثال، برای ستون های یکپارچه گروه کر Vézelay، ساخته شده در حدود 1190، سنگ های نیمه قیمتی از Coutarnoux، که معدن آن در 30 کیلومتری صومعه است، هر چند سنگ های مناسب برای ساخت و ساز در فاصله کمی وجود دارد.
هنگامی که سبک گوتیک به طور قطعی در سراسر فرانسه در اواخر قرن سیزدهم پذیرفته شد، سازندگان در انطباق با ذائقه زمان با استفاده از سنگ‌هایی که طبیعتاً به سختی امکان دریافت این اشکال را دارند، تردید نکردند.
بنابراین، در حدود سال 1270، گروه کر کلیسای جامع لیموژ در گرانیت، گروه کر کلیسای جامع کلرمون در پیر دو ولویک، یک صخره آتشفشانی بزرگ شد.
در اواسط قرن پانزدهم، بالین کلیسای صومعه Mont Saint-Michel a Mare از همان گرانیت ساخته شده است، بدون نگرانی در مورد مشکلات اندازه ارائه شده توسط این مواد.
در آغاز قرن چهاردهم پناهگاه ماسه سنگی بسیار سخت و گذرگاه کلیسای جامع قدیمی کارکاسون، سنت نازیر ساخته شد.
پاریس دارای یک زیرزمین کامل است که نه تنها آهک و قلوه سنگ و گچ برای ساختمان های معمولی، سنگ دستگاه برای نما، سنگ آهک فشرده همگن برای بناهای تاریخی و آثار هنری بزرگ را تامین می کند، بلکه سنگ آسیاب معمولی برای ساخت و سازهایی که نیاز به سنگ مقاوم در برابر ضربه و ضربه دارند نیز دارد.
