نایلون بسته بندی طرح دار باز با دسته حمل به تعداد زیاد استفاده می شود. فروشگاه ها اغلب آنها را به عنوان یک راحتی در اختیار خریداران قرار می دهند. برخی از فروشگاه ها برای یک کیف هزینه اسمی دریافت می کنند.
کیسه های خرید قابل استفاده مجدد و سنگین اغلب از نظر زیست محیطی بهتر از کیسه های خرید کاغذی یا پلاستیکی یکبار مصرف در نظر گرفته می شوند.
به دلیل مشکلات زیست محیطی و زباله، برخی از مکان ها در حال تلاش برای حذف تدریجی کیسه های پلاستیکی سبک وزن هستند.
درخواست‌های ثبت اختراع آمریکایی و اروپایی مربوط به تولید کیسه‌های خرید پلاستیکی را می‌توان به اوایل دهه 1950 یافت، اما این موارد به ساختارهای کامپوزیتی با دسته‌های ثابت در کیسه در یک فرآیند تولید ثانویه اشاره دارد. کیسه خرید سبک وزن مدرن اختراع مهندس سوئدی استن گوستاف تولین است.
در اوایل دهه 1960، تولین روشی را برای تشکیل یک کیسه یک تکه ساده با تا کردن، جوشکاری و برش یک لوله پلاستیکی برای شرکت بسته‌بندی Celloplast از نورکوپینگ سوئد توسعه داد.
طراحی تولین یک کیسه ساده و محکم با ظرفیت حمل بار بالا تولید کرد و در سال 1965 توسط Celloplast در سراسر جهان به ثبت رسید.
از اواسط دهه 1980 به بعد، کیسه های پلاستیکی برای حمل مواد غذایی روزانه از فروشگاه به وسایل نقلیه و خانه ها در سراسر جهان توسعه یافته رایج شد.
از آنجایی که کیسه های پلاستیکی به طور فزاینده ای جایگزین کیسه های کاغذی شدند، و مواد و محصولات پلاستیکی دیگر جایگزین شیشه، فلز، سنگ، الوار و سایر مواد شدند، جنگ مواد بسته بندی آغاز شد و کیسه های خرید پلاستیکی در مرکز اختلافات بسیار تبلیغاتی قرار گرفتند.
در سال 1992، Sonoco Products Company از هارتسویل، SC حق اختراع[8] را به عنوان “پشته کیسه های پلی اتیلن خود باز شونده” ثبت کرد. نوآوری اصلی این طراحی مجدد این است که حذف یک کیسه از قفسه، کیسه بعدی را در پشته باز می کند.
