پسته دارای کربوهیدرات کل بیشتری (29 درصد وزنی بر وزن) نسبت به سایر آجیل‌ها است، اما مصرف آن در افراد دارای متابولیسم غیرطبیعی گلوکز و انسولین هیچ اثر مضری ندارد.
داده‌های چند مطالعه اپیدمیولوژیک و کارآزمایی‌های بالینی نشان می‌دهد که فراوانی مصرف آجیل با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع دوم رابطه معکوس دارد.
این ممکن است به این دلیل باشد که پسته احمد آقایی امروز دارای فیبر، چربی های سالم، آنتی اکسیدان ها و محتوای ضد التهابی نسبتاً بالایی است. ممکن است قند خون و انسولینمی پس از غذا را کاهش دهد و در نتیجه به کاهش خطر ابتلا به دیابت 2 کمک کند.
پسته مصرف شده به تنهایی تأثیر کمی بر قند خون پس از غذا داشت، اما افزودن پسته به وعده غذایی حاوی غذاهای غنی از کربوهیدرات با شاخص گلیسمی بالا (مانند پاستا، برنج نیم پز، یا پوره سیب زمینی فوری)49 یا نان48 قند خون پس از غذا را در یک پاسخ وابسته به دوز کاهش می دهد.
چندین مطالعه بالینی تأثیر مصرف پسته بر غلظت گلوکز را بررسی کرده اند. آنها کاهش قابل توجهی در گلوکز پلاسمای ناشتا (FPG)، 22 در گلوکز اما نه در سطح انسولین خون، و در هر دو سطح FPG و انسولین34 پس از مصرف پسته مشاهده کردند.
تنها 1 مطالعه متقاطع انجام شده بر روی افراد مبتلا به سندرم متابولیک بدون دیابت نوع 2، هیچ تغییر قابل توجهی در FPG یا غلظت انسولین در طول دوره رژیم غذایی غنی شده با پسته در مقایسه با دوره مداخله بدون پسته نشان نداد.
